- χρονοβόρος
- -α, -ο, Ναυτός που απαιτεί πολύ χρόνο, αυτός για τον οποίο καταναλίσκεται πολύς χρόνος (α. «χρονοβόρα εργασία» β. «χρονοβόρο έργο»).[ΕΤΥΜΟΛ. < χρόνος + -βόρος (< βορά «τροφή»), πρβλ. σαρκο-βόρος].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
κυκλοβόρος — κυκλοβόρος, ὁ (Α) ως κύριο όν. ὁ Κυκλοβόρος ονομασία χειμάρρου τής Αττικής. [ΕΤΥΜΟΛ. < κύκλος + βόρος (< βιβρώσκω «τρώγω»), πρβλ. σαρκο βόρος, χρονοβόρος] … Dictionary of Greek
χρόνος — I Κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο X. ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την αιωνιότητα. Πρώτος ο Φερεκύδης ανέφερε τον X. ως θεότητα. Οι Ορφικοί παραδέχονταν τον X. ως αρχή του κόσμου. Η θεοποίηση του X. παρατηρείται και στους ποιητές των… … Dictionary of Greek